Na kamień upadła ,

z kamienia łzy spłynęły

w rozszalałe morze.

Dwoje zagubionych

złączonych miłością,

wędruje pod osłoną nocy.

Boją się dnia,

bo w dzień muszą iść osobno…

Ćma usiadła na latarni morskiej,

już ich czas nadchodzi,

odnaleźli swój szlak

i odeszli w ciemną,bezpieczną odchłań nocy…jm